Έχουν περάσει αρκετές μέρες από το τραγικό περιστατικό με τον 16χρονο που έχασε την ζωή του…
Και όσο κι αν η παρόρμηση να συμμετάσχω κι εγώ στον καταιγισμό δημοσιεύσεων, σχολίων, άρθρων και συζητήσεων ήταν έντονη, κρατήθηκα και περίμενα να καταλαγιάσει ο θόρυβος. Δεν ήθελα να παρασυρθώ σε κρίσεις που μπορεί να εμπεριείχαν συναισθηματική φόρτιση (όσο κι αν “παινεύομαι” πως είμαι ψυχρός σαν αντικείμενο βουτηγμένο σε υγρό άζωτο) και να με οδηγούσαν σε λάθος συμπεράσματα. Συμπεράσματα που δεν θα ήταν δικά μου, αλλά αναπαραγωγή “άλλων”…
Σκέψεις….
Αν δεν γινόταν το συμβάν στα Εξάρχεια, αν δεν έβρισκαν αφορμή οι "γνωστοί” 500 να εμφανιστούν, αν δεν παρέσυραν μαζί τους κάποιους που βρήκαν ευκαιρία να πλιατσικολογήσουν, θα έπαιρνε άραγε τόσο μεγάλη έκταση το θέμα;
Πολύ αμφιβάλλω… Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος βαρεμένος αστυνομικός σκοτώνει χωρίς λόγο έναν αθώο πολίτη. Δεν είναι τωρινό το φαινόμενο της τραγικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται το εκπαιδευτικό σύστημα, πλήρως αποκομμένο από την πραγματικότητα. Δεν είναι τωρινό φαινόμενο τα κλειστά αυτιά των κατοίκων της χώρας του κοινοβουλίου, στα αιτήματα της κοινωνίας. Δεν είναι τωρινό φαινόμενο τα κλειστά μάτια των “καθωσπρεπιστών” μεγαλο-δημοσιογράφων στα αληθινά –αυτά που ενδιαφέρουν και επηρεάζουν την καθημερινότητα- προβλήματα του πολίτη.
Όλα αυτά υπάρχουν για χρόνια.
Ήταν οι συγκυρίες που έδωσαν έκταση στο θέμα. Ήταν κυρίως τα επεισόδια, τα μεγάλης έκτασης επεισόδια και οι καταστροφές που τράβηξαν τα βλέμματα όλων. Κάποιος μίλησε για ξεσηκωμό της νέας γενιάς -με αφορμή τον φόνο του 16χρονου- ενάντια στο αβέβαιο μέλλον τους, και ξαφνικά έγινε σύνθημα στα χείλη όλων.
Μέρες επί ημερών ατελείωτες συζητήσεις στα παράθυρα, αναλύσεις επί αναλύσεων, κόντρες, διαμάχες, αφορισμοί και κραυγές …
Είδαμε καλεσμένους και μαθητές (!!), ακόμη και αντί-εξουσιαστές (!!!!) στα δελτία παραπληροφόρησης, εχμ…. ειδήσεων ήθελα να πω, στα πρωινάδικα, στις μεσημεριανές κουτσομπολίστικες και life style εκπομπές. Καλεσμένοι αυτών που τόσα χρόνια συντηρούν αυτό το σαθρό κρατικό οικοδόμημα με το να εθίζουν τον κόσμο σε σκάνδαλα και σε ηλίθιες ειδήσεις. Καθήμενοι δίπλα σε αυτούς που είναι ο ¨εχθρός” τους, βολεψάκηδες βουλευτές που έχουν καλλιεργήσει το απαραίτητο υφάκι που τους κάνει να φαντάζουν σπουδαίοι και ανώτεροι.
Και εβρισκόμενοι σαν πρόβατα εν μέσω λύκων να συμπεριφέρονται με υποταγή και φόβο απέναντι στους “επαγγελματίες” και αντί να τους κάνουν να το βουλώσουν, να ηττώνται κατά κράτος, αναπαράγοντας τους κλασικούς ξύλινους τίτλους και “υπογράφοντας” με κάθε δεύτερη φράση την αποστροφή τους στα επεισόδια και τις καταστροφές. Και στο ψέλλισμα της 3ης φράσης να βλέπουν με προσποιητή ευγένεια την έξοδο…
“Επανάσταση” είχαμε και την δεκαετία του 90 με τις καταλήψεις.
Όχι πως κάναμε τις καταλήψεις σαν μια ευκαιρία να χάσουμε μαθήματα και μόλις απειλήθηκαν οι 5ήμερες ή ήρθαν λογαριασμοί τηλεφώνου στα σχολεία με 6ψήφια νούμερα και φτάσαμε και στις γιορτές άρχισαν να λήγουν ως δια μαγείας…. Όχι πως είχαμε ξύλινα προσχηματικά αιτήματα. Όχι πως οι 16ήρες πολιτικοί των 15μελών έλειπαν τα βράδια ή ήταν απασχολημένοι πηδώντας πρωτάκια (εκμεταλλευόμενοι την δημοσιότητα τους) ή παίζοντας χαρτιά την ώρα που τους εξωσχολικούς αποκρούαμε (στο δικό μου σχολείο τουλάχιστον το κάναμε…) αυτοί που λόγω αίσθησης της δημοκρατίας στηρίζαμε την “επιλογή” της πλειοψηφίας ακόμη κι αν δεν συμφωνούσαμε με τον τρόπο… Όχι καλέ ! (άλλωστε ο χρόνος εξωραΐζει τα γεγονότα και προσδίδει μυθικές διαστάσεις και ιδεατό ιδεολογικό υπόβαθρο σε αυθορμητισμούς της εφηβείας )
Και που πήγαν όλοι αυτοί οι επαναστάτες; Μήπως έγιναν πρωτοκλασάτα μέλη αυτού που θεωρητικά “πολεμούσαν”;
Μήπως μοιάζουν λίγο (σε μικρότερο βαθμό φυσικά) με την πλειοψηφία του Πολυτεχνείου; (Πολιτικοί που έγιναν αρχηγοί κόμματων που κατόπιν έγιναν βουλευτές και άλλαξαν ιδεολογικό υπόβαθρο και κόμμα… Συνθέτες που από μουσουργοί της επανάστασης και μέλη της αριστεράς πέρασαν στο αντίθετο στρατόπεδο και τώρα εκδίδουν δακρύβρεχτες ανακοινώσεις-στοχασμούς για την κοινωνία και τα προβλήματα της ή μαλώνουν για επιχορηγήσεις εκατομμυρίων ευρώ…) Όποιος έχει ανοιχτό μυαλό -ακόμη κι αν δεν το παραδεχτεί φανερά- δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει…
Και τώρα, το 2008.. άλλη μια αφορμή, άλλος ένας αυθόρμητος (στην αρχή) “ξεσηκωμός-διαμαρτυρία” των νέων υπό την συναισθηματική ιδιοσυγκρασία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα. Αυθορμητισμός που υποδαυλίστηκε από τους πονηρούς καναλάρχες και μεγαλοδημοσιογράφους με παχιά λόγια και στοχευμένα ρεπορτάζ, από την ευκαιριακή δράση των κουκουλοφόρων και την απουσία του κράτους και κόντεψε να παραλληλιστεί με τα γεγονότα του Γαλλικού Μάη του 68
Να γελάσω τώρα ή μετά;
Στο θέατρο του παραλόγου και των καθοδηγούμενων εξελίξεων, οι μόνοι τελικά που (για τους δικούς τους λόγους) έκαναν συμβολικές επαναστατικές- “εξεγερτικές” κινήσεις ήταν οι κουκουλοφόροι !
Οι κουκουλοφόροι που έκαψαν τράπεζες. Τις τράπεζες που δεν σέβονται νόμους του κράτους και αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Οι κουκουλοφόροι που έκαψαν επιχειρήσεις. Αλήθεια, αυτοί οι “καημένοι” επιχειρηματίες δεν είναι που βολεύονται με την γενιά των 700 € ; Αυτοί δεν απασχολούν με τον βασικό ή και με ανασφάλιστη εργασία, νέους ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν;
Οι κουκουλοφόροι που έκαψαν τα φρου-φρου και αρώματα (βλ στολισμούς) των δήμων. Δήμων που εν μέσω οικονομικής κρίσης, ξοδεύουν χρήματα για να προσφέρουν μια επίπλαστη αίσθηση ευφορίας στα πρόβατα με λαμπιόνια, δεντράκια και συναυλίες…
Θα τους δούμε όλους αυτούς τους επαναστάτες στις εκλογές… Αν ήταν εξέγερση αυτό, θα πρέπει η αποχή να αγγίξει επίπεδα ρεκόρ. θα πρέπει οι 18ρηδες να δηλώσουν την αποστροφή τους στην σημερινή δομή και επιδιώξεις των πολιτικών μαντριών.
Θα πρέπει οι άνεργοι να κάνουν το ίδιο…
Θα πρέπει η γενιά των 700 € να τους φτύσει κατάμουτρα…
Θα πρέπει οι συνταξιούχοι των 500 € να τους δείξουν πως είναι άνθρωποι με αξιοπρέπεια και όχι επαίτες…
Αυτό θα ήταν εξέγερση… Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί !
Όλοι αυτοί οι “επαναστάτες”, όλοι αυτοί οι “εγκλωβισμένοι” θα ξεχάσουν τα πάντα και θα παίξουν και πάλι το ρολάκι τους, προσφέροντας και πάλι άλλοθι στην διατήρηση της ανυπαρξίας σοβαρής πολιτικής κατεύθυνσης αφήνοντας τους επαγγελματίες πολιτικάντηδες -που πρόσκαιρα ανησύχησαν- να αλωνίζουν ελεύθερα…
Revolution my ass…
Ironfist72's Weblog 